Symbiose en Regeneratie; natuur en AI
Gisteren was ik op een geweldige bijeenkomst over de ontwikkelingen rond AI. Zo was er een geweldig verhaal over Stookers, een Gin die 7 AI-Agents de social media laat doen, een geweldig Gallerie vol virtuele kunstenaar en een curator en het modeontwerp van de toekomst, van Fabricant. Georganisaeerd door Vincent Everts en Maurice de Hond, gehost door QandA. Het verhaal van Yuri van Geest sloot echter het meest aan bij organisatie verandering op basis van natuurlijke principes die ik in mijn boek behandel.
In zijn presentatie over symbiose en regeneratieve theorieën in strategisch advies, bracht Yuri van Geest een krachtige boodschap die doordrong tot de kern van hoe bedrijven de natuur kunnen omarmen als inspiratie voor duurzame vooruitgang. Het was een visie die niet simpelweg het bedrijfsleven als een strijdtoneel van concurrenten en winnaars zag, maar als een levend ecosysteem waarin samenwerking, wederzijdse afhankelijkheid en regeneratie de weg naar toekomstig succes kunnen wijzen.
Wat van Geest aanstipt, is niets minder dan een paradigmaverschuiving. Hij haalt de diepe wijsheden van de natuur aan, waarin systemen niet alleen overleven door competitie, maar door symbiose – een term die niet zomaar wordt gebruikt, maar met de zorgvuldigheid van iemand die weet hoe cruciaal het is om in harmonie te werken met het grotere geheel. Het is een wereld waarin bedrijven, net als organismen in een ecosysteem, niet alleen handelen uit eigenbelang, maar zich richten op wederzijdse bloei. Het is de toepassing van de natuurwetten op het bedrijfsleven: win-win-win, waarbij niet alleen de onderneming profiteert, maar ook de maatschappij en de planeet zelf.
Symbiose in het management, volgens Dall-E
Deze gedachte sluit feilloos aan bij het werk van grote denkers als Prahalad, Cusumano, Porter en Mintzberg. Prahalad, met zijn vooruitziende blik over de “base of the pyramid”, leerde ons al dat er waarde schuilt in het bedienen van de allerarmsten – een visie die van Geest verder uitdraagt, maar dan met een focus op symbiotische relaties. In plaats van een klant-leverancier relatie, stelt hij voor dat bedrijven partners worden van de gemeenschappen waarmee ze interacteren, zodat alle betrokkenen – de bedrijven, de mensen, de natuur – samen kunnen groeien.
Cusumano, bekend om zijn werk over platformen en ecosystemen, zou ongetwijfeld instemmen met van Geest’s gedachte dat succes voortkomt uit samenwerking, niet alleen tussen bedrijven onderling, maar tussen verschillende stakeholders die elkaar versterken. Het gaat om netwerken van onderlinge afhankelijkheid – zoals we die ook in de natuur zien – die de ruggengraat vormen van de toekomst van strategisch advies.
Dan is er Porter, die altijd de vraag stelde hoe bedrijven zich kunnen onderscheiden in een competitieve wereld. Van Geest gaat een stap verder: het draait niet alleen om concurrentievoordeel, maar om gedeelde waarde, waarin bedrijven door samen te werken met hun concurrenten – zelfs met hun rivalen – meer waarde creĂ«ren dan ze ooit alleen zouden kunnen. Het is de uitbreiding van Porter’s “shared value” naar een symbiotisch paradigma, waarin de collectieve vooruitgang de primaire drijfveer is.
En ten slotte Mintzberg, wiens nadruk op emergente strategieën een directe link heeft met van Geest’s visie op regeneratie. Strategieën hoeven niet altijd volgens plan te verlopen, integendeel. Ze kunnen groeien, zich organisch ontwikkelen, juist door de dynamiek van samenwerking en de afstemming op de bredere ecologie van het bedrijfsleven.
Walvishaai bij Thailand, geen AI, maar zelf genomen bij Sailrock
Het lijkt wel een utopie, maar het is precies die utopie die van Geest ons aanreikt. Een wereld waarin we bedrijven niet langer zien als concurrenten in een zero-sum spel, maar als entiteiten die zich in een levendig, regeneratief netwerk bevinden, met oog voor de lange termijn, de planeet en elkaar. Het is deze visie die de weg opent voor een nieuwe manier van denken over strategie: niet als een lineaire, afgescheiden route naar succes, maar als een gedeeld pad, waarop samenwerking, veerkracht en regeneratie de hoekstenen zijn van duurzame vooruitgang. In de toekomst komen volgens Yuri zelfs techniek en natuur samen. Of er dan nog plek is voor de mens is een volgende vraag.
In mijn boek schrijf ik hier ook over in hoofdstuk 6. Murenen en Baarsen zijn bijvoorbeeld onverwachte samenwerkingspartners in de jacht. Een Walvishaai neemt een hele stad aan dieren mee. Zoek dus naar onverwachte partners om samen waarde te creeëren. Ik ben benieuwd welke partner uit een ander veld voor jou toegevoegde waarde heeft. Laat het hieronder achter.
Dit vind je misschien ook leuk
